بررسی وجود ژن‌های مقاومت بیوسایدی qac A/B و smrدر استافیلوکوکوس اورئوس‌های به دست آمده از منابع کلینیکی و غیر کلینیکی

سابقه و هدف: مصرف گسترده مواد بیوسایدی حاوی ترکیبات چهارتایی آمونیوم (QACs) منجر به پیدایش سویه‌های استافیلوکوکسی مقاوم به این مواد شده است. هدف از این مطالعه، بررسی حضور ژن‌های مقاومت به مواد بیوسایدی همچون qac A/B و smrو ارتباط آنها با حضور ژن‌های مقاومت آنتی‌بیوتیکی در میان استافیلوکوکوس اورئوس‌های جداسازی شده از منابع مختلف بود. مواد و روشها: ۴۲ نمونه استافیلوکوکوس اورئوس از منابع کلینیکی، ۱۱ نمونه از مواد لبنی غیر پاستوریزه و ۳۲ نمونه از سواب‌های گرفته شده از بینی افراد سالم، از مجموع ۱۵٠ نمونه جمع آوری شده، ایزوله گردید. حساسیت به ماده بیوسایدی حاوی دی‌دسیل دی‌متیل آمونیوم کلرید به روش Colorimetric Broth Microdilution سنجیده شد. PCR برای یافتن ژن‌های qac A/B، smr،bla Z و mec A انجام گرفت. یافته‌ها: ۵٠% از نمونه‌های کلینیکی، 36/36% از نمونه‌های لبنی و 6/15% از نمونه‌های بینی با محدوده MIC بین g/mlµ 81/7-95/1 به ماده بیوسایدی مقاوم بودند. فراوانی ژن‌های qac A/B و smr در ۴۲ نمونه کلینیکی به ترتیب 04/19% و 2/45% بود که بیشتر از فراوانی آنها (به ترتیب 3/2% و 9/20%) در سایر نمونه‌ها بود (05/0p<). ژن غالب در میان نمونه‌های به‌دست آمده از بینی، smr با فراوانی 6/15% بود. ارتباط معنی‌داری بین حضور همزمان حداقل یکی از ژن‌های مقاومت به ماده بیوسایدی با ژن bla Z در نمونه‌های کلینیکی (٠۴/٠p<) و نمونه‌های به‌دست آمده از لبنیات غیر پاستوریزه (٠۲۴/٠p<) مشاهده گردید و این در حالی بود که ارتباط معنی‌داری بین حضور ژن‌های بیوسایدی با ژن mec A بدست نیامد. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش برای اولین بار در ایران، نه تنها حضور گسترده ژن‌های qac A/B و smr را در استافیلوکوکوس اورئوس مورد بررسی قرار داده است، بلکه حضور ژن smr را (با فراوانی 6/15%) در حاملین بینی استافیلوکوکوس اورئوس گزارش می‌نماید. مطالعه حاضر با تأیید مطالعات قبلی، بر وجود ارتباط نزدیک بین مقاومت به QACs و مقاومت به پنی سیلین‌ها تاکید دارد. حضور ژن‌های qac در جمعیت استافیلوکوکوس اورئوس و توانایی آنها در توسعه مقاومت بیولوژیک و بروز مقاومت همزمان با آنتی بیوتیک‌ها، اهمیت استراتژی‌های کنترل عفونت مؤثر را آشکار می‌نماید.